Blog – Ik ben een onruststoker

Het is nooit bij mij opgekomen dat ik een onruststoker ben. Het idee alleen al maakt me onrustig. De voedingsbodem voor die onrust is de documentaire Design Disruptors.  Op een mooie zomeravond keek ik met meer dan 150 voornamelijk jonge mensen naar een film over 15+ industry-shaking companies die door hun benadering van design de business van bestaande billion dollar industries aan het wankelen brengen. Wat heeft dat met mij te maken?

Iedereen kan een design disruptor zijn

In de film buitelen de quotes van de groten der Silicon Valley over je heen. Een kleine compilatie om een indruk te geven.

“Anyone can create the next great thing”. “Do something completely new and build it from the ground”. “The barriers for entries are almost gone;  you just need a laptop. “In order to make a great product you need contextually thinking, confidence and action.” “It’s really hard to make a great product.” “Designers have tot think about people – there is such a thing as design ethics.” “Designers are not artists – although most of them feel like that. You also have to think about business”.

Maar ook:
“We (Google) started with a design department, but now everyone in our company is a designer.” “It’s all about meaningful impact.” “What is the future of multiple together.” “If you want to go quickly go alone; if you want impact on the long term go together.”

Het is een ongoing process: “Timeless ends into museums.”

Het ongemakkelijke gevoel

Alle quotes zijn van toepassing op de ontwikkeling die ik met WIN ervaar rondom de toekomst van ons werk. Door slim gebruik te maken van technologisch en sociale innovatie kan iedereen in veel minder uren het inkomen verdienen. Hierdoor ontstaat er ruimte voor vernieuwing, bijvoorbeeld om bestaande werkpatronen te doorbreken.

De urgentie dat we ons werk anders moeten organiseren wordt in de film bevestigd. Of Silicon Valley daarvoor model staat, dat waag ik te betwijfelen. Ik geloof dat de manier waarop wij organisaties inrichten en besturen de langste tijd heeft gehad. Ben ik daarmee een disruptive designer?

Het voelt ongemakkelijk, omdat ik voor een evolutionaire ontwikkeling ben. Ik houd niet van radicale veranderingen en onruststokers. Toch is mijn visie op de toekomst van werk disruptive voor iedereen die zijn waarde ontleent aan een vaste baan. Het klinkt misschien raar, maar dat inzicht kreeg ik pas tijdens de film.

Fictie?

Tijdens deze avond sprak ik een paar twintigers die nu al hun buik vol hadden van de competitieve cultuur die heerst bij technologiebedrijven. Keihard werken voor een bescheiden salaris, een baas met weinig empathie en te weinig tijd voor jezelf. “Een paar mensen die stinkend rijk worden en de rest maar buffelen”. Dat sterkt mijn vertrouwen dat het slechts een kwestie van tijd is voordat ook deze 15 industry-shaking companies een personeelsprobleem hebben, net zoals hun concurrenten uit de oude economie.

Dit najaar komt The Circle in roulatie, de verfilming van het boek van Dave Eggers uit 2013. Een jonge medewerker komt in een Sillicon-Valley-bedrijf te werken dat slogans heeft als  “Secrets are lies, Sharing is caring and Privacy is theft”. De film wordt aangekondigd als een drama, geen science fiction!

Het sterkt mijn vertrouwen dat er in de toekomst een markt is voor een andere manier van werken, gebaseerd op de WIN WIN WIN gedachte. A new disruptive design for work!  Klinkt best goed, vind je niet?

Irmgard Bomers is initiatiefnemer van WIN (werken in netwerken). Iedere maand blogt ze over ontwikkelingen die haar werk raken.