Ja Jessica, hoe flexibel ben je nu eigenlijk?
Afgelopen woensdag bezocht ik het WIN Werk(t) Festival bij Seats2Meet op Utrecht Centraal. Tijdens een interactief programma werd er met een divers gezelschap aandacht besteed aan het thema ‘flexibiliteit in je werk’. Bij flexibiliteit in je werk dacht ik zelf altijd gelijk aan het werken in een koffiebarretje of dat je makkelijk met je werkgever kan regelen hoe jij je werkweek indeelt. Als je mij voor het festival dan ook had gevraagd of ik een beetje flexibel ben in mijn werk, had ik die vraag zelfverzekerd met ‘ja’ beantwoord.
Totdat ik in het programma van het festival de volgende definitie van flexibel werken zag en mijzelf begon af te vragen of het wel echt zo goed zat met mijn flexibiliteit?
“Flexibel werken is veel meer dan zelf kunnen bepalen waar, wanneer en hoeveel uur je werkt. Het is vooral los (durven) komen van je vertrouwde werkwijze en openstaan voor verandering en vernieuwing in je werk.*”
Want ook al zit dat waar en wanneer wel goed, hoe zit het bij mij eigenlijk met die vertrouwde werkwijze? Als young professional ben ik nu anderhalf jaar lekker bezig op de arbeidsmarkt en doe ik verschillende opdrachten binnen de overheid, maar ben ik in die anderhalf jaar niet ook al stiekem comfortabel geworden met een bepaalde werkwijze? En als we kijken naar alle veranderingen die zicht momenteel afspelen in onze maatschappij, neem ik dan wel genoeg de tijd om na te denken over wat die veranderingen kunnen betekenen voor mij? Kortom, alleen het programma van het festival had mij al even goed op scherp gezet, terwijl de dag zelf nog moest beginnen.
Mijn uiteindelijke conclusie na een dag vol inspiratie en ideeën: ik mag mezelf nog steeds flexibel noemen, maar er zijn ook nog genoeg mogelijkheden om hier meer mee te doen. Niet om flexibiliteit als doel op zich na te streven, maar juist om het als middel in te zetten bij het maken van mooie dingen voor deze maatschappij. Na het WIN Werk(t) Festival nam ik drie belangrijke lessen mee naar huis, die ik de komende weken vaker ga proberen toe te passen in mijn (werk)leven. Misschien heb jij er ook wat aan? Misschien zijn het open deuren? Maar als er iets werd benadrukt tijdens het festival, was het wel het belang van kennis en inspiratie delen. Dus, bij deze!
1. Zoek mensen op die complementair aan je zijn.
Zelf doe ik het nog veel te vaak, tijdens een evenement of borrel mensen opzoeken die op mijzelf lijken of iets gemeenschappelijks hebben. Logisch: het praat makkelijk, je hebt gedeelde interesses en je kan je goed vinden in elkaars standpunten. Maar waarschijnlijk gaat diegene mij niet verrassen met een totaal nieuw idee of verrassend standpunt. Wanneer we nieuwe dingen willen organiseren en het ‘1+1=3’ effect willen creëren, moeten we veel meer gebruik gaan maken van complementaire krachten en op zoek naar mensen die ons idee gaan aanvullen met nieuwe input, in plaats van bevestigen van wat we al weten. De collectieve intelligentie van onze maatschappij zou daarin nog veel beter benut kunnen worden.
2. Denk na over veranderingen.
Ik merk dat ik soms wat onverschillig kan worden als het gaat om ontwikkelingen en trends. Alles gaat zo snel, dus waarom zou je het allemaal nog bij houden? De snelle veranderingen in de maatschappij werden ook herhaaldelijk genoemd tijdens het WIN Werk(t) festival. De belangrijkste les die ik vanuit daar meenam, is dat het toch belangrijk is om van tijd tot tijd na te denken over de veranderingen en mogelijke impact die ze op mijn (werk)leven zouden kunnen hebben. Niet om een verandering als goed of fout te bestempelen of nauwkeurig te voorspellen wat dit gaat betekenen. Maar vooral om mezelf flexibel en weerbaar te maken, zodat veranderingen mijn werk kunnen verrijken in plaats van blokkeren.
3. Accepteer dat je niet (gelijk) het antwoord hebt.
Dit derde punt hangt voor mij onlosmakelijk samen met ‘het nadenken over veranderingen’. Veranderingen brengen nieuwe vragen met zich mee, al laten de antwoorden soms nog op zich wachten. Zelf ben ik iemand die zeer oplossings- en resultaatgericht is. Als ik een vraag heb, ga ik op zoek naar het antwoord en los een probleem op. Momenteel heb ik het idee dat er steeds meer vraagstukken zijn waarvoor we nog geen oplossing hebben of waarbij traditionele oplossingen niet meer lijken te werken. Het bewustzijn en de acceptatie van deze onwetendheid is volgens mij een belangrijke voorwaarde om je flexibel op te kunnen stellen. Al is dit voor mij wel een gevalletje ‘makkelijker gezegd, dan gedaan.’
Houd jij je ook bezig met thema’s als flexibiliteit, de netwerksamenleving en collectieve intelligentie? Deel dan je ideeën of kom naar een van de WIN Start-up Meetings en denk mee over hoe we door middel van flexibiliteit mooie dingen in deze maatschappij kunnen creëren!
