Blog – Waarom ik een hekel heb aan Facebook

Over grenzen overschrijden

Iedereen die mij een beetje kent weet het: ik hou niet van Facebook. Waarom heb ik dan een account?

Het dateert nog uit de tijd dat ik niet bewust omging met sociale media. Ik heb wel eens geprobeerd om het account op te heffen, maar weet je dat dit bijna onmogelijk is? Het is een van de redenen waarom ik een hekel heb aan Facebook. Toch ga ik binnenkort misschien wel meer met Facebook doen. Huh???

Subjectief

Een hekel hebben aan iets, is heel persoonlijk en behoorlijk subjectief. Mark Zuckerberg vind ik een nare man. Net zoals Steve Jobs trouwens. Voor hem telden mensen ook niet. Er is wel een verschil. Apple heeft mooie innovatieve producten bedacht; Facebook niet. Met een relatief simpel product verdienen ze geld als water aan mijn data. Knap, maar ik kan daar geen bewondering voor opbrengen. Een quote uit een interview met Zuckerberg: “Het laat mensen koud wat je in een film zegt of zelfs wat je zegt in het algemeen. Ze zijn enkel geïnteresseerd in wat je maakt.” Dat ben ik volstrekt met hem oneens.

Het zal mij niet verbazen als dit een van de redenen is dat Facebook uiteindelijk bakzeil haalt. Het verhaal achter het product wordt namelijk steeds belangrijker. Het hele plaatje moet kloppen: zakelijk, maatschappelijk en persoonlijk (WIN WIN WIN!). Dat geldt ook voor Zuckerberg. Maatschappelijk zal Facebook een zware dobber krijgen aan de privacy discussie. Vooralsnog heeft Zuckerberg het voordeel van de twijfel, want miljarden mensen kiezen er vrijwillig voor hun ziel en zaligheid op Facebook te delen. 9,4 miljoen Nederlanders maken gebruik van Facebook, waarvan er 6,6 miljoen dagelijks. Dat maakt het lastig om het te negeren.

Dilemma

Het is namelijk best wel leuk om te zien hoe het met je familie gaat. Thuis of op reis. Voor mij is Facebook dan ook vooral een medium voor privédoeleinden. Ik heb zelf geen behoefte om mijn privéleven te delen op Facebook en raak zelfs geïrriteerd als anderen mij taggen in hun berichten. Maar gelukkig is iedereen vrij om eigen afwegingen te maken. Dat is ook de reden waarom ik zakelijk niet actief ben op Facebook. Volgens heel veel mensen is dat dom. Je laat immers het medium met het grootste bereik links liggen. Tot nu toe heb ik het volgehouden, alhoewel het steeds moeilijker wordt. Als co-auteur van het Kantelingsalfabet werd ik onderdeel van een besloten Facebookgroep -die later openbaar werd. Toen mijn boek Natuurlijk Werken verscheen heb ik het wel op mijn tijdlijn gezet. Kortom, ik ben niet consequent. Met mijn dochter praat ik over het feit dat we met WIN te weinig jongeren bereiken. “Tja mam, dat komt omdat je niet op Facebook zit”. En dan is er ook nog het Youtube-filmpje van Steven van Belleghem,  een man wiens ideeën ik zeer bewonder.

Expert

Voor WIN heb ik destijds de raad opgevolgd van Anne Raaijmakers. Vier jaar geleden bestond haar zakelijke sociale media cocktail uit BLT (Bloggen, LinkedIn en Twitter). Ze had er ook een boek over geschreven. Ik kon er wel wat mee. Nu adviseert ze 100% Facebook, als je haar website moet geloven. Gelukkig krijg ik binnenkort kans om haar live te zien. Tijdens de VeranderBootcamp op 10 december in Eindhoven is ze een van de sprekers. Een goede gelegenheid om alle voors en tegens nog eens op een rijtje te zetten. Ik kan natuurlijk beginnen om deze blog op Facebook zetten, bedenk ik mij ineens…

Irmgard Bomers is initiatiefnemer van WIN (werken in netwerken). Iedere maand blogt ze over ontwikkelingen die haar werk raken.

nov 2015

NB: sinds december 2016 is er een WIN Facebookpagina.