Blog – Het kwartje is gevallen
Over verdienmodellen en andere tere punten
Er is iets geks met mij gebeurd. Een probleem -gebrek aan omzet- waar ik een half jaar geleden nog zeer zwaar aan tilde is opgelost. Tijdens mijn halfjaarlijkse heidag kwam ik tot de conclusie dat mijn vertrouwen in de toekomst nog nooit zo groot is geweest. De omzetcijfers zijn onveranderd. Hoe dat kan?
Als je geen baan meer hebt dan is de hele sociale structuur er op gericht om je weer aan het werk te krijgen. Terecht. Het begrip werk wordt echter heel traditioneel ingevuld, namelijk een baan bij een werkgever. Een werkstructuur die de langste tijd heeft gehad. Er zijn steeds minder banen te vergeven en jonge mensen knappen af op de manier waarop werk is ingericht.
Een structuur waarin zowel aan werkgevers- als werknemerszijde behoefte is aan flexibiliteit. Een structuur waar je niet voor niets bent uitgevallen. Een structuur dus, waarvan het maar de vraag is of je er ooit weer gelukkig in zult worden.
In mijn lange werkzame leven heb ik veel reorganisaties meegemaakt. Soms als medewerker, maar veel vaker als uitvoerder. In al die tijd heb ik nog nooit meegemaakt dat iemand die als waardevol wordt ervaren, buiten de boot viel. Altijd reglementair. Alle formele afspiegelingsregelingen en reorganisatiecodes ten spijt.
Werk genoeg
Dat het aantal vacatures beperkt is, wil niet zeggen dat er geen werk is. Er is werk genoeg. Niet voor niets wordt er veel geklaagd over werkdruk. Ook blijven veel plannen in de kast liggen, bij gebrek aan geld of mensen om het uit te voeren. Toch gek als je bedenkt dat de werkloosheidscijfers stijgen. Het is de hoogste tijd om anders naar werken te kijken.
De kosten gaan voor de baat. Je zult eerst moeten investeren. Werken aan jezelf, ontdekken waar je kracht ligt en laten zien wat je waard bent. Bijvoorbeeld door te werken zonder dat daar direct waarde in de vorm van geld tegenover staat. Belangeloos geven. Dat kost tijd. De sociale zekerheid in Nederland biedt daar gelegenheid voor. Het is geen eenvoudige weg, omdat het een eenzaam en soms frustrerend traject is. Gelukkig komt daar verandering in. Er ontstaan steeds meer nieuwe samenwerkingsvormen, omdat mensen behoefte hebben aan structuur en hulp om de plannen te realiseren. Hulp van mensen die eerlijk tegen je zijn en de werkelijkheid niet mooier maken dan die is. Die hulp heeft mij het zetje gegeven om ook het verdienmodel van WIN aan te passen aan de principes van de netwerkeconomie.
Vrijheid in gebondenheid
WIN wil een beweging op gang brengen van mensen die werken in netwerken in praktijk laten zien: smaakmakers. Smaakmakers maken het verschil door zichzelf te zijn. Het zijn mensen die idealisme en zakelijkheid verbinden. In praktijk leren werken in netwerken kan heel gemakkelijk met WIN Zelfontwikkeling
Investeren in jezelf is hard werken, maar het loont. Het levert werk op. Werk waar ook geld mee te verdienen is, in velerlei vorm. Dat heeft de praktijk al aangetoond. Deze leerervaring is vertaald naar De 10 principes van Werken in Netwerken. Werken volgens deze principes vergoot de kans op inkomsten en werkplezier aanzienlijk. Bruikbaar voor iedereen die meer voldoening wil halen uit het werk.