Maher Al Sabbagh – wereldburger en bruggenbouwer
Drie jaar geleden was Maher met zijn prachtige gerechten letterlijk dé smaakmaker van het WIN festival in Rotterdam. Naast koken is filmen een passie van hem. Logisch dus dat hij recentelijk voor IFFR, het Rotterdamse filmfestival, de catering heeft verzorgd. Twaalf lange dagen in de weer voor zijn cateringbedrijf. Catering geeft hem financieel de vrijheid om voldoende tijd vrij te maken voor zijn zoons en daarnaast te werken aan zijn droom: The Perfume Route.
Vertrekhal
Maher heeft er bewust voor gekozen om geen eigen horecagelegenheid meer te hebben. Restaurant Marres in Maastricht heeft hij cadeau gedaan aan Farid, de man die hem achttien jaar in de keuken heeft geassisteerd. Zijn horeca avontuur in de Rotterdamse Markthal is op een teleurstelling uitgelopen. Hij is niet de enige ondernemer die dat overkomt. Klepierre, de franse eigenaar, slaagt er niet in om er een goed lopend concept van te maken. Het prachtige gebouw wordt in de volksmond al de vertrekhal genoemd. “Maar het moest zo zijn”, zegt Maher. “Het heeft mij ook het inzicht gebracht dat er met een eigen horecagelegenheid te weinig tijd overblijft voor een sociaal leven.”
Oost en West
“Ik ben een wereldburger[1]. In Nederland heb ik geleerd dat mensen rechten hebben. Respect voor elkaar. Tegelijkertijd wordt het land gedomineerd door wetten en regels waarin de westerse cultuur nog steeds leidend is, terwijl we leven in een multiculturele samenleving. In Rotterdam heeft 72% van de mensen een multiculturele achtergrond.”
Maher heeft in de 27 jaar dat hij in Nederland is de tolerantie zien afnemen. 9/11 heeft voor een kentering gezorgd. Sinds 9/11 merkt hij dat mensen soms ergens anders gaan staan als hij met een rugzak op CS loopt. Het is voor hem een extra stimulans om het project The Perfume Route te voltooien. Voor hem is het een manier om de brug tussen oosterse en westerse cultuur te maken.
Sporen achterlaten
Aan The Perfume Route werkt hij al sinds 2010 en het is de bedoeling dat het project in 2020 wordt afgerond. Via het project wil hij de Westerse wereld meer bewustmaken van de betekenis van geur. Volgens Maher is geur een van de minst ontwikkelde zintuigen in de Westerse wereld.
Het project financiert hij zelf. Hij organiseert en betaalt de reizen, de fotograaf en de cameraman. Hij heeft al een distributeur gevonden die het eindresultaat op de markt gaat brengen.
In 2020 is het project afgerond. Dan is er een fotoboek en een film over twaalf geuren in twaalf landen in het Midden-Oosten. Wat hem nog te doen staat is een bezoek brengen aan Jemen en Somalië. Zijn geboorteland Syrië kan hij helaas niet meer in, omdat hij de regering heeft aangeklaagd voor misdaden tegen de menselijkheid. Maar de kennis die hij daar heeft opgedaan over geuren zit in zijn genen. Van zijn grootmoeder erfde hij zijn kooktalent en zijn grootvader bezat een bijzondere collectie esoterische oliën. Met zijn grootouders reisde hij in zijn jonge jaren door tal van landen in het Midden-Oosten. Door al die ervaring vast te leggen via The Perfume Route laat hij zijn sporen achter. Een bezoek aan Luca Turin in London zit ook nog in de planning. Geurwetenschapper Luca Turin was met zijn boek The emperor of Scent uit 2003 een grote inspiratiebron voor Maher. En is dat nog steeds. Hoe Luca met behulp van technologie nieuwe geuren creëert fascineert hem mateloos. Maher ziet het ook als een brug van oud naar nieuw
Bruggen bouwen
Zijn zoon Mautaz (26) wil architect worden. Hij heeft een creatieve geest en een fascinatie voor bruggen, vertelt Maher. Zo’n 7000 tekeningen die hij als kind maakte heeft hij bewaard. Mautaz combineert een studie Civiel Techniek met zijn werk bij Marres. Jeroen (12) is net aan de middelbare school begonnen. Naast skaten vindt hij fotograferen en filmen leuk. Zo leven dromen voort.
Geur, een thema om te onthouden voor het WIN Werk(t) Festival in 2021.
[1] Hoe Maher in Nederland is beland lees je in het vorige interview
Irmgard Bomers interviewt regelmatig mensen over de betekenis van hun werk.
