WIN Interview – Maher Al Sabbagh topkok/cineast/onderzoeker
“Beschaving zichtbaar maken”
In de nabije toekomst zal het werkzame leven van steeds meer mensen bestaan uit een combinatie van verschillende activiteiten. Slashies worden ze genoemd. De kampioen slashie die ik ken is Maher Al Sabbagh.
Ongelooflijk hoeveel werk hij tegelijkertijd om handen heeft. Een kwestie van goede planning en concentratie volgens hem. Zijn activiteiten staan niet op zichzelf; ze versterken elkaar. Hoogste tijd voor een nadere kennismaking.
Maher de topkok
“Ik kook zoals ik het wil”
Deelnemers aan het WIN SmaakmakerFestival kennen hem als de topkok van Marres Kitchen. Tijdens het festival bereidde hij een geweldige maaltijd met gerechten uit zijn geboorteland Syrië. Een service van het cateringbedrijf dat hij in Rotterdam heeft, naast zijn baan als kok in Maastricht. Met Marres Kitchen is het hem gelukt om binnen zes maanden met de Syrische keuken dé trekker te worden van het gelijknamige museum voor hedendaagse kunst in Maastricht. Met bussen vol komen ze uit Duitsland en België naar zijn restaurant. Hij serveert puur eten voor een betaalbare prijs. Met de moderne moleculaire keuken heeft hij niets. Alles wordt bereid op dezelfde wijze als je thuis zou doen. Zelfs prinses Beatrix is al langs geweest.
Maher de onderzoeker
“Onze geur is onderontwikkeld”
Zijn kooktalent heeft hij van zijn grootmoeder. Op zevenjarige leeftijd bereidde hij al de eerste gerechten volgens haar receptuur. Ze was een wandelende kookencyclopedie. Zijn grootvader had een bijzondere collectie esoterische oliën. De herinnering aan die geuren en een ontmoeting in 2009 met modeontwerper Alexander van Slobbe (“de neus”) bracht hem op het idee om de geschiedenis van geur te onderzoeken. Beeld en geluid zijn goed ontwikkeld in de westerse wereld, maar geur staat in de kinderschoenen, zegt Maher. Hij bestudeert de geschiedenis van de geur, van natuurlijke tot synthetische geuren. In 2020 wil hij de The Perfume Route klaar hebben, een verhaal met foto’s, een boek en dvd langs twaalf geuren in twaalf landen, van Ethiopië, via Yemen en Iran naar India.
Maher de cineast
“Mijn innerlijke mens laten zien”
Maher heeft in Italië zijn opleiding tot cineast gevolgd. Een onafhankelijk filmmaker noemt hij zichzelf. Via zijn documentaires laat hij zijn sporen na. Hij beschouwt het als een morele verplichting om de westerse wereld te laten zien hoe waardevol de oudste beschaving is en wat ten grondslag ligt aan de hedendaagse problematiek. Zijn antwoord is The Arabian Dream (2007), een documentaire die in zeven talen is vertaald. Hij heeft er acht jaar aan gewerkt en 17 van de 22 Arabische landen bezocht.
Als cineast kwam hij begin jaren negentig naar de IDFA, maar het was niet zijn ambitie om zich in Nederland te vestigen. Hij zocht een land waar hij niet als “tweederangs burger” zou worden gezien. Australië of Canada lagen voor hem meer voor de hand. De liefde besliste anders. Nederland is hem niet tegengevallen. Hij heeft zich vanaf het begin gewaardeerd gevoeld. Via het filmfonds heeft hij verschillende documentaires kunnen maken. Via de documentaires laat hij zijn innerlijke mens zien. “Smells like Arabian spirit” uit 2010 is een veelzeggende titel.
Maher de familieman
“Mensen belemmeren zichzelf”
Het gaat hem aan het hart dat zijn hele familie is verspreid over de wereld. In Damascus, de oudste nog bestaande stad ter wereld, wonen alleen nog een zus van hem en vier tantes die te oud zijn om te reizen.
Twee zoons heeft hij, Mautaz (23) en Jeroen (9). De oudste zoon werkt bij Marres Kitchen en hij zal mogelijk in zijn vaders voetsporen treden. Zijn jongste zoon heeft heel bewust een Nederlandse naam. Als vader en baas vindt hij het belangrijk dat mensen genieten van hun werk, maar ook niet te beroerd zijn om alles aan te pakken. Niet alleen koken, maar ook afwassen en vuilnis buiten zetten. Veel nieuwkomers biedt hij een kans om te laten zien wat ze waard zijn. Bij hem is alles mogelijk. Kansen zijn er volop, zegt hij, maar helaas zie je maar al te vaak dat mensen zichzelf belemmeren in hun ontwikkeling.
Maher de bruggenbouwer
“Naannoe, wieg van de beschaving”
Het is de titel van een project dat hij in Rotterdam Noord wil realiseren in De Heilige Familie Kerk. Het gebouw uit 1926 van Cuypers wil hij transformeren tot een plek waar een brug tussen culturen wordt geslagen rond het thema ‘de antieke keuken’. Elk half jaar staat een andere gebied centraal. Een ontmoeting tussen “de leidende cultuur en de oude beschaving” noemt hij het. Een ontmoeting met de Perzische filosoof en programmamaker Shervin Nekuee heeft hem op het idee gebracht. Genoeg werk te doen!
Irmgard Bomers interviewt regelmatig smaakmakers die de principes van werken in netwerken in praktijk brengen.
