Belangeloos geven
Het is een bont gezelschap dat eind 2013 voor het eerst samenkomt in Theater De Berenkuil in Utrecht. Een meubelmaker, ex bankier, projectmanager, marketingdocent, ontwerper, adviseur, ondernemer, ICT director, landgoedeigenaar en een aannemersvrouw. Alle leeftijdscategorieën en vormen van dienstverband zijn vertegenwoordigd. Wat we delen is de belangstelling voor de Weconomy. We zijn door de selectie gekomen: de belangstelling om belangeloos 100 uur mee te denken en schrijven aan een boek over NBM is groot. Sociaal kapitaal en ervaring van ongekende waarde. De opdracht: we gaan het (lineaire) business model van Ostenwalder ombouwen. Het resultaat wordt over een jaar gepubliceerd in een boek. Spannend of dat gaat lukken.

Strakke regie
Jan neemt ons mee in zijn wereld van meervoudige, gedeelde en collectieve waardecreatie en in het onderzoek dat aan het boek is voorafgegaan. Fascinerend om te zien dat de kaders vaststaan, maar dat er daarbinnen alle ruimte is voor variatie. Er zijn deelnemers die nog de illusie hebben de kaders te kunnen veranderen of een inhoudelijke discussie kunnen voeren over het gekozen model. Maar dan kennen ze Jan nog niet. Hij weet wat hij wil en wat daar voor nodig is: een strakke regie. Daarbinnen is veel ruimte om zelf in en aan te vullen. Een kwart van de deelnemers haakt in de loop van de eerste weken af. Later in het traject blijkt dat ook Jan wel eens terugkomt op zijn ideeën.

Vrijheid
Als groep hebben we de opdracht om deel 2 (het werkboek) te schrijven. We worden gevraagd om een hoofdstuk uit het boek te kiezen. Elk hoofdstuk correspondeert met een onderdeel van het NBM. Ook de groepsleiders worden gekozen. Zij hebben een extra taak om de afstemming met Jan de andere hoofdstukken in goede banen te leiden. Ik kies voor het hoofdstuk Waardepropositie en beland in een groepje met voornamelijk Brabantse mannen. Best lastig blijkt later, als het gaat om even af te spreken. Maar je ontdekt ook weer nieuwe verrassende werkplekken, zoals bij het Provinciehuis in Den Bosch, en mogelijkheden zoals Google Docs. Een keuze die bij sommige groepsleden tot de nodige frustratie leidt, omdat alle nieuwe dingen in het begin lastig zijn.

Twijfel
Na twee plenaire bijeenkomsten gaan we aan de slag. Iedere groep kiest een eigen aanpak. Community komt bijvoorbeeld een keer in Leerdam bij elkaar om nader kennis te maken. Wij beginnen gewoon om onze gedachten over het onderwerp op een rijtje te zetten en te gaan schrijven. Het resulteert in een bonte woordenbrij met halve schema’s, theorieën, doublures en een wasstraat. Kortom, een rommeltje. Erik gaat ermee naar de redactievergadering en komt tot mijn verrassing enthousiast terug. We hebben het nog niet zo gek gedaan: het idee van de wasstraat slaat aan. Mijn eerste schrijfsels redden het niet. Terecht. Opnieuw beginnen dus, maar ik vind het lastig. Ik mis de context, de strekking van de andere hoofdstukken en deel 1. Er komt niets uit mijn pen.

Deadlines
Om eerlijk te zijn: ons hoofdstuk blijft zeer lang in een rommelige staat. Er zit niet veel beweging in. Ik ben blij dat ik niet naar de redactievergaderingen hoef en twijfel of het ooit iets gaat worden. Pas als de volgende deadline in zicht komt, komt er weer wat schot in de zaak. Zeker als je gevraagd wordt om je bijdrage te presenteren en laten toetsen. Onder druk wordt alles vloeibaar. Ineens is er de inspiratie. Dan is de 3e plenaire bijeenkomst een feit. Het weerzien is hartelijk en de groepen delen elkaars uitkomsten en vragen. Veel herkenning. De organisatie en catering is wederom perfect verzorgd door Jan’s familie. Het ontwerp van het boek krijgt steeds meer vorm. Er ontstaat iets.

Het wordt wat
Er zijn nog een paar weken te gaan voordat een punt wordt gezet achter de teksten van deel 2. Het grootste deel van ons werk is gedaan. Jan schrijft deel 1. De vormgeving van het boek staat vast, de aanmeldingen voor het symposium lopen goed en de marketing begint opgang te komen. Een wonder is geschiedt. Waardewerken in optima forma. Mooi!

We hebben er veel van geleerd en hebben daar ook al profijt van in ons werk! Het was een hele reis, maar de moeite meer dan waard!

Irmgard Bomers heeft deze blog geschreven, namens de 35 co-auteurs.  “The making of..” is opgenomen in het boek Nieuwe Business Modellen: Samen Werken aan Waardecreatie is inmiddels gepubliceerd.