Blog Sportief
Op uitnodiging van mijn brillenboer, zoals hij zichzelf graag introduceert, ben ik in de 12 meter hoge kas van Van der Arend Tropical Plantcenter voor een partneravond van The A-Team. De kas is de grootste in zijn soort in Europa en The A-Team zijn Afrodite Zegers en Anneloes van Veen. Het zeilduo in de 470-klasse haalde bij de Olympische Spelen in Rio de Janeiro net niet het brons, maar is van plan om in Tokyo een medaille te halen. Daar is veel geld voor nodig.
Eerlijk is eerlijk, ik had nog nooit van ze gehoord. Niet van Van der Arend en niet van The A-Team. Twee heel verschillende grootheden, beide van wereldfaam, in mijn eigen woonplaats. De kas had ik uit de verte wel eens gezien, maar daar bleef het bij. Ik houd van sport, maar de prestatie van de meiden was mij ontgaan. Geld heb ik niet, dus daarvoor ben ik niet uitgenodigd. Wat zegt dat allemaal?
Doe het zelf, met elkaar
Als je de dingen blijft doen zoals je altijd deed, verwacht dan geen andere uitkomst. Veranderingen volgen elkaar steeds sneller op en de concurrentie is groot. Kopiëren is eenvoudiger dan ooit. Dat geldt voor opticiens, tropische plantenkwekers en zeilsters. Wil je winnen dan is het zaak steeds te blijven vernieuwen.
De meiden delen op de partneravond hun ‘dream – emotions – work – aanpak’. “Individually we are a drop, but together an ocean” is hun motto. Sinds 2012 zeilen ze samen en ik krijg ter plekke bewondering voor hun doorzettingsvermogen, want het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ze willen blijven leren, maar het vooral ook zelf doen. Samendoen. Dat spreekt mij aan.
Stof tot nadenken
Dat is ook de reden dat ze een nieuwe coach hebben gekozen. “Als we alleen maar opdrachten uitvoeren, dan gaat het niet werken voor ons. Het moet uit onszelf komen”, zegt Afrodite. Maurice Paardenkopper draait al jarenlang mee in de zeilwereld, maar is ook een outsider. Hij is er niet bij die avond, maar dat is ook niet nodig. “Hij heeft ons zoveel stof tot nadenken gegeven, dat we nog weken nodig hebben om dat te verwerken”.
Mijn brillenboer doet gekke dingen. Zoals een zeilteam sponsoren en deze avond organiseren. “Het vorige jaar vond ik de sponsoravond te amateuristisch. Dan doe je het toch lekker zelf, zeiden de meiden. Er komt daardoor geen klant extra in mijn winkel, maar daar doe ik het niet voor. Ik vind het gewoon leuke meiden.” Daarmee behoort hij wellicht tot de 3% mensen die het lef hebben om dingen anders te doen.
Onbetaalbaar
Daarin vinden we elkaar, mijn brillenboer en ik. Hij komt de volgende avond naar een bijeenkomst van I’M Binck in de Kunsthut, waar ik een presentatie geef over de WIN WIN WIN-formule. Een plek die in alle opzichten het tegenovergestelde is van de avond ervoor. Na alle luxe in het Tropical Plantcenter is het ook heerlijk toeven in Mooof, het voormalig hoofdkwartier van de luchtmacht van het Ministerie van Defensie. Uiterste werelden, die één ding laten zien: mensen maken het verschil!
Of Anneloes en Afrodite het verschil gaan maken in Tokyo? Ik heb er vertrouwen in. “We focussen niet meer op ons doel, maar alleen op de kleine stapjes die we kunnen zetten om ons einddoel te bereiken.” Wat een wijsheid in die sportieve hoofden! Het resultaat van de avond? Veel gratis media aandacht. Dat is onbetaalbaar.
Irmgard Bomers is initiatiefnemer van WIN en blogt regelmatig over onderwerpen die haar werk raken.
