Blog – 1 11 11
Over frustratie
Het is exact drie jaar geleden dat ik voor het eerst op eigen werk-benen stond. Zelf gekozen, na vijfendertig jaren van vaste dienstverbanden. De uitdaging: lukt het mij om vanaf nul iets op te bouwen. Zakelijkheid en idealisme te combineren. Het antwoord is JA en ik ben er hartstikke trots op. De uitkomst is vele malen mooier dan dat ik ooit had durven dromen. Eerlijk is eerlijk, het pad om er te komen is ook veel moeilijker dan ik van tevoren had gedacht.
Talent benutten
Frustratie lag aan de basis. Frustratie omdat je voor je gevoel meer in je mars hebt. Niet klaar bent. Werk willen doen dat er toe doet en iets opbouwen dat blijvende waarde heeft. Als je dat hardop zegt dan word je regelmatig meewarig aangekeken.
Of voor arrogant uitgemaakt. Dat doet pijn, maar het maakt je ook sterker. Ik wilde niet nog 15 jaar beleid uitvoeren waar ik niet in geloofde. Niet op latere leeftijd zeggen “had ik maar…”, zoals mijn moeder. Haar leven heeft grotendeels in dienst gestaan van het zorgen voor man en kinderen. Zichzelf wegcijferend, maar daar geen waardering voor terugkrijgen. Apothekersassistente was haar droom, maar ze heeft er nooit wat mee gedaan.
Ouders
Van mijn moeder heb ik het talent om gemakkelijk contact te maken. Haar gastvrijheid en de kunst van lekker koken heb ik ook geërfd. Mijn ambitie en ondernemerschap heb ik van mijn vader. Zijn droom heeft hij nooit gerealiseerd, maar hij heeft wel grenzen overschreden. Als oudste in een boerengezin was zijn toekomst uitgestippeld, maar al heel jong heeft hij de boerderij vaarwel gezegd. Hij ging in de kost, overdag werken en ‘s avonds naar de textielschool. In de oorlog was hij in Duitsland tewerkgesteld. Daar raakte hij onder de indruk van het Duitse productieproces. Een weverij op die manier leiden was zijn droom. Hij heeft er aan gewerkt, maar werd ingehaald door de krimpende textielmarkt. De weverij werd gesloten en hij werd op een zijspoor gezet. Als aandenken heeft hij theedoeken geweven met de familienaam er in. Een dierbaar bezit.
Blijvende waarde
Vorige week was ik op de Dutch Design Week. Smaakmaker Mariët Hendrikx liet zien hoe design in deze tijd zoveel meer is dan een mooi product. Het werd een DDW-tour met prachtige voorbeelden van co-creatie en grensverleggende concepten. De Spijkerbrij, The New Department Store en textielbehang van Claudy Jongstra, geproduceerd in een meer dan honderdjaar oud textiel familiebedrijf. Oud en nieuw verbonden. Nieuwe grenzen worden opgezocht. Dutch Invertuals, een collectief van individuele ontwerpers verwoordde het mooi: “this exhibition is a prelude to the next step, a new material, technique or insight”. Voor mij was deze dag dé bevestiging dat co-creatie de ideale manier is om je talent te ontdekken, te gebruiken én vernieuwing te realiseren. En de bevestiging dat het WIN Concept daar een bijdrage aan kan leveren.
Deze blog illustreert één van de 10 WIN Principes – Volg je hart.
